Ατοπικό έκζεμα: μιλώντας στο παιδί μου

Το μωρό ή το παιδί σας πάσχει από ατοπικό έκζεμα από τότε που ήταν νήπιο (ή ίσως και μικρότερο). Αυτές οι εξάρσεις το ενοχλούν τακτικά τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα! Και όσες φορές κι αν τους πούμε να μην ξύνονται, δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς (και δεν μπορούμε να τα κατηγορήσουμε). Αυτό το αίσθημα κνησμού μπορεί να επηρεάσει τη συγκέντρωσή τους στο σχολείο, να τα εμποδίσει να κοιμηθούν το βράδυ ή ακόμη και να τα ξυπνήσει κατά τη διάρκεια της νύχτας. Και από κάποια ηλικία και μετά, η αντιμετώπιση των κόκκινων κηλίδων και των λεπιών δεν είναι πάντα εύκολη. Εν ολίγοις, το έκζεμα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής του παιδιού σας. Ακολουθούν ορισμένες συμβουλές και καλές συνήθειες που πρέπει να υιοθετήσετε (και να μεταδώσετε!), για να τα βοηθήσετε και να τα καθησυχάσετε, ανεξάρτητα από την ηλικία τους.

• Καθησυχασμός: Η συζήτηση είναι σημαντική για την ηρεμία και τη μείωση του άγχους, ενώ η τρυφερότητα και οι αγκαλιές σας θα τους κάνουν καλό.
   
• Επεξήγηση: Πείτε στο μωρό σας ότι το δέρμα του είναι εύθραυστο και πονάει. Αλλά, μαζί, θα γίνουμε πιο δυνατοί, ώστε αυτός ο πόνος να μην είναι τόσο έντονος. 
   
• Καταπράυνση: "Ας βάλουμε λίγη κρέμα, θα είναι πολύ καλύτερα! Α, ναι, βλέπω ότι σου κάνει καλό... Ένα μαγικό κόλπο για να σταματήσεις να ξύνεσαι! "

• Διαβεβαίωση: η ατοπική δερματίτιδα βελτιώνεται με τον χρόνο. Ακολουθώντας μια ρουτίνα υγιεινής και συμβουλές καθημερινής φροντίδας, το ξύσιμο μειώνεται και οι εξάρσεις γίνονται λιγότερο συχνές! Και τα καλά νέα είναι ότι δεν είναι μεταδοτικό!
   
• Επεξήγηση: πρόκειται για μια κατάσταση κατά την οποία το δέρμα παύει να παίζει τέλεια τον προστατευτικό του ρόλο. Αφήνει πολύ νερό να εξατμιστεί, οπότε αφυδατώνεται και αφήνει να εισέλθουν περισσότερα αλλεργιογόνα. Έχει φλεγμονώδη αντίδραση: κόκκινες κηλίδες και αίσθημα κνησμού. Οι παράγοντες που την πυροδοτούν περιλαμβάνουν σκληρά προϊόντα καθαρισμού, σκόνη, μαλλί, ορισμένες τροφές, ακραίες θερμοκρασίες, μεγάλα και ζεστά μπάνια... Η πάθηση είναι χρόνια: μπορεί να εξαφανιστεί και να επανεμφανιστεί, αλλά σε αυτή την ηλικία, οι εξάρσεις θα πρέπει να είναι λιγότερο συχνές.
   
• Καθησυχασμός: αποφύγετε με κάθε κόστος την υποβάθμιση της πάθησης, καθώς ο έφηβος μπορεί να αισθανθεί ότι δεν τον παίρνουν στα σοβαρά και ότι τα συναισθήματά του υποβαθμίζονται.